Czujesz, że Twój współmałżonek lub partner emocjonalnie się odsuwa? Większość Waszych rozmów ma charakter „ biznesowy” – na temat dzieci, planu dnia, zajęć domowych, zakupów? Partner nie wykazuje inicjatywy, aby spędzać więcej czasu z Tobą? Unika intymności?
Emocjonalny dystans, albo emocjonalne odsunięcie się jest zjawiskiem często występującym w związkach. Zwykle rozwija się powoli, niezauważalnie, aż staje się niemożliwy do zignorowania. Jest kilka powodów takiego stanu rzeczy. Cześć z nich zależy od Ciebie, a cześć od Twojego partnera. Przedstawię kilka najbardziej typowych:
- Twój Partner potrzebuje czasu dla siebie, tylko dla siebie.
Wiele par, szczególnie z małymi dziećmi, pochłoniętych obowiązkami, ma mało czasu tylko dla siebie. Niektórzy radzą sobie w ten sposób, że będąc fizycznie obecni, próbują odciąć się od tego co otacza, wkładając słuchawki, wchodząc na internet, oglądając TV– często bez specjalnego wyboru, tylko po to, aby się odciąć mentalnie.
Jeśli tak się dzieje u was – porozmawiajcie.
Co jest ważne w tej rozmowie? Zapytaj czy Twój partner potrzebuje czasu dla siebie, co by chciał wtedy robić i spróbujcie przedyskutować jak mu to umożliwić ( nie zapominając też o sobie i czasie tylko dla was obojga). Lepsze wyjście z domu raz na jakiś czas, niż ucieczka w bezmyślne klikanie pilotem lub do wirtualnego świata.
- Twój partner jest zestresowany, zaniepokojony lub przygnębiony
L:udzie często w sytuacji dużego stresu lub niepokoju reagują wycofaniem.
Jeśli podejrzewasz,że taka sytuacja – (jakaś trudna emocjonalnie, powodująca napięcie lub smutek) może mieć miejsce w życiu rodzinnym albo zawodowym Twojego partnera. – porozmawiajcie.
Co jest ważne w tej rozmowie? Pozwól jej/ mu wyrazić co czuje, zapytaj jak możesz pomóc? Zapewnij o swojej trosce, zrozumieniu i tym,że jesteś z nią / nim. Jeśli niepokoi Cię skala wycofania, podejrzewasz,że może to depresja – poszukaj profesjonalnej pomocy.
- Twój partner już Cie nie kocha tak jak kiedyś
Twój parter nie angażuje się tak, jak kiedyś w Wasz związek, dom, rodzinę, tak jak to było wcześniej? Unika bliskości? Nie chce rozmawiać, nie okazuje uczuć już od jakiegoś dłuższego czasu? Porozmawiajcie.
Co jest ważne w tej rozmowie? Musi to być rozmowa zaplanowana, tak abyście oboje mentalnie się do niej przygotowali i mieli na nią czas i nikt wam nie przeszkadzał. Powiedzcie, jak się czujecie w waszym związku w sytuacji takiej jak jest i co możecie zrobić – każdy od siebie – czego pragnie, czego potrzebuje, aby móc zbliżyć się znowu. Bardzo ważne jest, aby na pewno zrozumieć drugą stronę , zanim coś odpowiesz. Jeśli ta rozmowa wam nie wychodzi, może warto rozważyć wspólną terapię.
Niestety może się też zdarzyć, że ten stan rzeczy jest spowodowany zaangażowaniem uczuciowym w inną relację. W tej sytuacji również potrzebna jest decyzja – co dalej z Waszym związkiem.
- Twój partner nie czuje się ważny.
Wraz z czasem, jaki jesteśmy w związku zaczynamy się przyzwyczajać, wpadać w rutynę, mniej się starać, zakładając , że skoro jest dobrze , to już tak będzie zawsze. Wynika to niestety z fałszywego poczucia stabilności. W tym wypadku Twój partner może poczuć się odsunięty, nieważny, nieatrakcyjny, niekochany. I zaczyna się odsuwać, po to , aby podświadomie zabezpieczyć się na wypadek, kiedy jego odczucia się potwierdzą i zawiązek się rozpadnie. Wtedy już uczucia nie będą tak intensywne i nie będzie tak bardzo boleć.
Uważasz,że to może być przyczyna? Zacznij działać.: Spróbujcie przełamać rutynę. Idźcie na wspólną randkę, wyjedźcie gdzieś tylko we dwoje, przygotujcie uroczystą kolację przy świecach – zróbcie coś, czego dawno nie robiliście, a byłoby miłe dla was obojga. Zdobądźcie się na fantazję , odrobinę szaleństwa.
- Twój partner Cię karze
Jeżeli Twój partner jest na Ciebie zły, zrobiłeś coś czym ją/jego uraziłeś i nie przeprosiłeś, może się od Ciebie odsunąć emocjonalnie, aby Ci pokazać, że ciągle sprawa jest niezałatwiona, a on/ ona ma żal i nie umie przejść do porządku dziennego i wybaczyć. To odsunięcie ( i często cisza) ma na celu, abyś miął czas na przemyślenie i jakieś zadośćuczynienie. Ale też unikniecie konfrontacji – jeśli nie mamy sobie nic miłego do powiedzenia, to po co się w ogóle odzywać?
Co w takiej sytuacji? Karanie ciszą nie jest dobrym rozwiązaniem, zwłaszcza jeśli się przeciąga. Można, a nawet trzeba, przestać do siebie mówić, po to aby ochłonąć, wyhamować emocje, ale trzeba wrócić i spokojnie powiedzieć, trzymając się tematu, dlaczego czujemy się zranieni, czego oczekujemy w takiej chwili, co mogłoby pomóc.
Emocjonalne oddalenie może być również wynikiem dynamizmu w relacji. , takich samonapędzających się problemów , samo-zaciskających się węzłów, które z czasem trudno rozplątać :.
- cykl nacisku i unikania
Twój partner czuje,że za bardzo chcesz, potrzebujesz go. Czuje się tym przytłoczony, zaczyna odczuwać ten nadmiar jako ciężar i wtedy robi taki emocjonalny krok do tyłu. To sprawia, że się martwisz, jest Ci źle. Czujesz się odrzucony, opuszczony, więc jeszcze bardziej go potrzebujesz. To z kolei sprawia, że on robi drugi krok do tyłu, odsuwa się . I tak cykl narasta, rodząc emocje, frustracje, oskarżenia.
Co wtedy zrobić? Żeby ocenić, czy ten rodzaj dynamizmu zachodzi w Twoim związku – spróbuj, tak na tydzień sam zrobić ten krok do tyłu i tak bardzo nie „ potrzebować” Twojego partnera, wtedy być może on odpowie większym zainteresowaniem, zaangażowaniem, ociepleniem relacji. Stanie się bardziej otwarty, dostępny – będziesz wiedział, że jesteś na dobrej drodze, aby przerwać ten cykl.
- cykl krytyki i wycofania
Poczucie emocjonalnego wycofania, jakie odczuwasz ze strony partnera, może rzeczywiście ranić, Możliwe,że stajesz się wtedy bardziej krytyczny i urażony, niż Ci się wydaje, dając ciągle do zrozumienia werbalnie i niewerbalnie, jak bardzo Twój parter staje się niewystarczający i jak Cię zawodzi. I wtedy on/ ona się wycofuje, bojąc się .że każdy kontakt spowoduje tylko więcej żali, wyrzutów,obwiniania i krytyki. To odsuwanie się powoduje oczywiście jeszcze więcej niepewności, zmartwienia, przez co jeszcze bardziej oskarżasz, krytykujesz, jesteś niezadowolony… A on/ ona jeszcze bardziej się odsuwa.
Co wtedy zrobić? Aby ten cykl przerwać należy zmienić sposób komunikacji 80/20 . 80% waszej komunikacji ma być pozytywna lub neutralna a 20% negatywna ( nie zrobiłeś…, nie podoba mi się …) lub dyrektywna( np. dzisiaj Twoja kolej posprzątać po kolacji). Trzeba przyłożyć większa wagę do wzajemnego wyrażania wdzięczności, radości, chwalenia, zamiast krytyki i pretensji, a wtedy jest szansa na przerwanie tego cyklu.
( na podstawie Guy Winch Emotional First Aid: Healing Rejection, Guilt, Failure, and Other Everyday Hurts
